Mustafa Ali Aykol

Bu Blogda Ara

Bloguma Hoşgeldin!

Mart 26, 2012

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Kendi Bloguma Hoşgeldin! En kısa zamanda paylaşımlar başlayacak.

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

"Hoşgörü" üzerine bir deneme

Hoşgörü, çeşitlilik içindeki uyumdur. Hoşgörü, farklı fi kirlere saygı duymaktır. Hoşgörü, insan haklarını, çoğulculuğu, demokrasiyi ve hukuk devletini destekleyen bir sorumluluktur. Dogmatizmi ve mutlakçılığı reddetmeyi içerir ve uluslararası insan hakları mevzuatlarına yerleştirilmiş standartları onaylar. Bu değer, insan toplumlarının kalıcı bir barışı sağlayabilmelerinin ve huzur ortamında yaşayabilmelerinin vazgeçilmez şartıdır. Bu sadece bugün böyle değildir. Bu dün de böyleydi, yarın da böyle olacaktır. Hoşgörünün iki temel alanı vardır. Birincisi, toplumsal hoşgörüdür. Toplumsal hoşgörünün sosyolojik bir olgu olarak yerleşmesi zaman alır. Hoşgörünün ikinci boyutu siyasal alanla, daha doğrusu devletin toplumsal hayattaki yeriyle ilgilidir. Hoşgörü, kişinin kendi inançlarına bağlı olmakta özgür olması ve başkalarının da kendilerine ait inançlara bağlı olduğunu kabul etmesi demektir. Hoşgörü aynı zamanda, birisinin görüşlerini başkalarına kabul ettirmemek demektir.

Devlet kapitalizmi nedir? Devlet kapitalizmi budur!

Kapitalizm, özel mülkiyeti savunan, serbest ticareti ön plana çıkaran bir ekonomik sistemdir. Hakkında bir çok (negatif ya da pozitif yönde) efsaneler üretilen kapitalizm, piyasa düşmanı, katı devletçi ideolojiler tarafından modern çağın günah keçisi ilan edilmiştir. Açlıktan susuzluğa, yoksulluktan evsizliğe kadar her türlü olumsuzluğun tek sebebi olarak suçlanan kapitalizm, aslında kendisine atfedilen birçok olumsuz yargının ne sebebi ne de bir sonucu olma özelliğini taşır. Bu yüzden kapitalizmin ne olduğu kadar ne olmadığının da önemi vardır. Kapitalizmin genel hatları ile iki farklı çeşidi vardır; serbest piyasa kapitalizmi ve devlet kapitalizmi. Devlet kapitalizmi, devletin özel teşebbüsün/üretimin üzerinde siyasi ve ekonomik kontrol uyguladığı bir sistemdir. Serbest piyasa kapitalizmi ise, piyasa organlarına devletin müdahalesinin olmadığı ya da minimal seviyede olduğu bir sistemdir. Devlet kapitalizmi ile serbest piyasa ka

Spor kulüplerinin şirketleşmesi ve sahiplik modeli

Türkiye'de spor kulüpleri, dernekler yasasına göre açılıp buna göre işletiliyor. Halka açık kurulan şirketlerse sermaye piyasası mevzuatına tabii ve burada sadece futbol şubesi halka açılıyor. Kulübün geri kalan asıl büyük kısmında denetim zorunluluğu bulunmuyor. Günümüzde uygulanan sistemin en büyük handikapı, dernek yöneticileri derneğin borçlarından dolayı sorumlu tutulamıyor. Kulüplerin çok büyük borç yatağı içinde olmalarının sebebi de bu. Kulüplerin şirketleşmesi ya da sahiplik sistemi olarak adlandırılan model, spor kulüplerinin dernek statüsünden çıkartılıp bir şahsa satılması ve şirket statüsüne alınmasıdır. Şirketleşmeyen, yani sahiplik modeline geçmeyen kulüpler yok olmaya mahkûmdur. Bunun sebebi de, şirketleşmemiş kulüplerin her zaman vizyonsuz ya da kötü niyetli yöneticiler tarafından soyulmaya açık olmasıdır. Herkesin olan bir şey, hiçkimsenindir. İnsanlar, kendilerine ait olmayan şeyleri kullanırken, kendilerine ait olan şeyleri kullandıkları kadar özenli olmaz

Blogger tarafından desteklenmektedir